ðāļāđāļāļŦāļēāđāļāļāļēāļŠāđāļāļāļēāļĢāļĢāļ§āļĒāļāļĒāđāļēāļāļĢāļ§āļāđāļĢāđāļ§ āļāļēāļĢāļāļāļĨāļāļāđāļāđāļāļĢāļĩāļāđāļ§āļĒāļāļĢāļąāļāļāļĢāļļāļāļāļĢāļ°āļŠāļāļāļēāļĢāļāđāļāļđāđāđāļāđāļāļĒāđāļēāļāļĄāļēāļāļāđāļāļŦāļēāđāļāļāļēāļŠāļĢāļ§āļĒāļāļĒāđāļēāļāļĢāļ§āļāđāļĢāđāļ§āđāļĨāļ°āļāđāļēāļāļēāļĒāđāļāļāļāļāļāļāļļāļāļāđāļ§āļĒāļāļēāļŠāļīāđāļāļāļĩāđāđāļāļ·āđāļāļāļ·āļāđāļāđāđāļĨāļ°āđāļāļĢāļāļīāļāļāļĢāļĩāļĄāļēāļāļĄāļēāļĒ
ðāļāđāļāļŦāļēāđāļāļāļēāļŠāđāļāļāļēāļĢāļĢāļ§āļĒāļāļĒāđāļēāļāļĢāļ§āļāđāļĢāđāļ§ āļāļēāļĢāļāļāļĨāļāļāđāļāđāļāļĢāļĩāļāđāļ§āļĒāļāļĢāļąāļāļāļĢāļļāļāļāļĢāļ°āļŠāļāļāļēāļĢāļāđāļāļđāđāđāļāđāļāļĒāđāļēāļāļĄāļēāļāļāđāļāļŦāļēāđāļāļāļēāļŠāļĢāļ§āļĒāļāļĒāđāļēāļāļĢāļ§āļāđāļĢāđāļ§āđāļĨāļ°āļāđāļēāļāļēāļĒāđāļāļāļāļāļāļāļļāļāļāđāļ§āļĒāļāļēāļŠāļīāđāļāļāļĩāđāđāļāļ·āđāļāļāļ·āļāđāļāđāđāļĨāļ°āđāļāļĢāļāļīāļāļāļĢāļĩāļĄāļēāļāļĄāļēāļĒāđāļāļāļēāļŠāļĢāļēāļĒāļ§āļąāļāđāļāļāļēāļĢāļāļāļ°āļāļēāļŠāļīāđāļāļāđāļ§āļĒāđāļāļīāļāļāļĢāļīāļāđāļĄāđāļāļģāļāļąāļāđāļāļ·āđāļāļāļĢāļ°āļŠāļāļāļēāļĢāļāđāļāļēāļŠāļīāđāļāļāļĩāđāđāļāļ·āđāļāļāļ·āļāđāļāđāđāļĨāļ°āļŠāļĄāđāļģāđāļŠāļĄāļāđāļāļāļēāļŠāļĢāļēāļĒāļ§āļąāļāđāļāļāļēāļĢāļāļāļ°āļāļēāļŠāļīāđāļāļāđāļ§āļĒāđāļāļīāļāļāļĢāļīāļāđāļĄāđāļāļģāļāļąāļ āđāļāļĨāļīāļāđāļāļĨāļīāļāļāļąāļāđāļāļāļēāļŠāļāļāļ°āļĄāļēāļāļāļķāđāļāļāļļāļāļ§āļąāļāđāļĨāļ°āļāļēāļĢāđāļāđāļēāļāļķāļāļāļēāļŠāļīāđāļāđāļāļĒāđāļāđāđāļĄāđāļāļģāļāļąāļāļĄāļĩāđāļāļāļēāļŠāļāļļāļāļ§āļąāļāđāļāļ·āđāļāļĢāļąāļāļĢāļēāļāļ§āļąāļĨāļāļēāļŠāļīāđāļāļāđāļ§āļĒāđāļāļīāļāļāļĢāļīāļāđāļĄāđāļāļģāļāļąāļāļāļĢāļ°āļŠāļāļāļēāļĢāļāđāļāļ§āļēāļĄāļāļ·āđāļāđāļāđāļāđāļāļāļēāļĢāđāļĨāđāļāļāļĩāđāļāđāļēāļāđāļāļāļēāļŠāļĢāļēāļĒāļ§āļąāļāđāļāļ·āđāļāļāļāļ°āļāļēāļŠāļīāđāļāļāđāļ§āļĒāđāļāļīāļāļāļĢāļīāļāđāļĄāđāļāļģāļāļąāļ āđāļĨāđāļāđāļāļīāļĄāļāļąāļāđāļāđāļāđāļēāļĒāđāļĨāļ°āļĢāļąāļāđāļāļāļąāļŠāļāļĩāļŽāļēāļāļāļāđāļĨāļāđāļāļĩāđāļāļĩāļāļĩāđāļŠāļļāļ āđāļāļāļēāļŠāļĢāļēāļĒāļ§āļąāļāļāļĩāđāļāļ°āļāļāļ°āļāļĩāđāļāļēāļŠāļīāđāļāļāļāļāđāļĨāļāđ